Faces of Freedom
Als vrouw die van paarden houdt en geen 20 meer is, toont Facebook mij regelmatig advertenties voor coaching om van angst voor rijden af te komen. Het viel me op dat daar vaak foto's staan van met name jonge vrouwen, zonder helm en schoenen, schaars gekleed en met weinig tuig op hun paard. Ik heb wel eens gevraagd waarom en het antwoord was dat dat een gevoel van vrijheid moet aangeven.
Het gevoel van vrijheid wat paardrijden kan geven herken ik. Ik weet ook dat je dat gevoel zelfs kunt hebben als je wel eens bang bent en dat je daarvoor niets uit hoeft te doen behalve misschien een figuurlijke jas.
Authentieke, bereikbare voorbeelden zijn in mijn ogen belangrijk als we met onze angst om willen gaan en daarom wil ik heel veel dappere vrouwen die wel eens bang zijn en toch op hun paard stappen of naast hun paard werken, en daarin vrijheid voelen fotograferen. Om de verschillende gezichte te laten zien die vrijheid met je paard kan hebben.
Dat inspireerde mij om dit project te starten, en ik ben overweldigd door de reacties en de bijzondere foto sessies die dit opleverde. Inmiddels is dit dan ook de focus van mijn fotografie. Ruiters die zowel angst als vrijheid kennen zijn de kudde die ik fotografeer.
Ben jij een van die ruiters?
Sytske:
Ik zat voor het eerst op een paard toen ik drie was, ik werk nu 20 jaar als coach in leiderschap en organisatie ontwikkeling en sinds 2018 hou ik mij bezig met fotografie. Daarbij focuste ik mij eerst op het fotograferen van mijn paarden in hun kudde en toen ook op de band tussen mens en paard. Ik noemde mijn fotografie "herdtography" omdat het mij met name om het verhaal van de kudde ging.
In de zomer van 2020 ontdekte ik dat ik een tumor in mijn hoofd had, een moment wat voor mij de vraag opriep wat wil ik echt doen in mijn leven.
Het antwoord daarop deelde ik in mijn eerste gesprek met mijn chirurg, ik vertelde hem dat ik na de operatie nog wilde kunnen denken/voelen (coaching), paardrijden en fotograferen. Wat ik toen nog niet wist is dat die drie ook samen zouden gaan komen. Dat zag ik pas toen ik al met het faces of freedom project begonnen was.
Als fotograaf wil ik de band tussen mensen en hun paarden vast leggen, die alledaagse momenten, die magisch zijn. Als fotograaf zie ik het licht en de compositie en als coach zie ik de persoon, het verhaal achter de foto. De boodschap die de foto heeft voor anderen. Als ruiter vind ik het belangrijk dat we een authentiek beeld laten zien van ruiters die kwetsbaar genoeg zijn om hun angst te laten zien.
Het is een privilege om foto's te mogen maken van de mensen die zich aanmelden, naast de foto's ontstaan er verhalen en leer ik zelf veel over mijzelf, fotografie en mijn angst om bepaalde paarden te rijden.
Langzaam krijgt het boek vorm en vind ik ook andere manieren om wat ik leer over angst, vrijheid en paarden te delen.
Herdtography @ Instagram
Contact
